- stępiać
- stępiać {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIIa, stępiaćam, stępiaća, stępiaćają, stępiaćany {{/stl_8}}– stępić {{/stl_13}}{{stl_8}}dk VIIb, stępiaćpię, stępiaćpi, stępiaćpiony {{/stl_8}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'czynić tępym, nieostrym; pozbawiać ostrości; sprawiać, że coś staje się tępe': {{/stl_7}}{{stl_10}}Stępić noże, żyletkę, kosę, nożyczki. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'w odniesieniu do pewnych zmysłów, umysłu: ograniczać ich sprawność, wrażliwość; przytępiać': {{/stl_7}}{{stl_10}}Choroba stępiła czyjąś inteligencję. Ciężkie przeżycia stępiły czyjąś wrażliwość. Praca w ciężkich warunkach stępiła mu słuch. Warunki obozowe nie stępiły w nim szlachetnych odruchów. {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.